Nowenna pompejańska to szczególny sposób odmawiania modlitwy różańcowej. Nazywa się ją również „nowenną nie do odparcia” – to prawdziwy modlitewny szturm, dzięki któremu, zgodnie z obietnicą Matki Bożej, otrzymamy wszelkie łaski, o które błagamy!
Historia
Historia nowenny pompejańskiej rozpoczyna się 8 maja 1884 roku. Wtedy to dwudziestojednoletniej nieuleczalnie chorej Fortunatinie Agrelli z Neapolu objawiła się Maryja i poleciła jej modlić się na różańcu świętym przez 54 dni. Pierwsze 27 miało być przeznaczonych na modlitwę błagalną o uzdrowienie, drugie zaś – na modlitwę dziękczynną za odzyskanie zdrowia. Po odmówieniu całego cyklu, dziewczyna została w cudowny sposób uzdrowiona.
Przypadek ten został opisany przez wielkiego propagatora różańca świętego – błogosławionego Barłtomieja Longo. W efekcie jego starań w 1890 roku papież Leon XIII uroczyście zatwierdził cud, co było początkiem rozwoju kultu Matki Boskiej Pompejańskiej. Ostatecznie w 1926 roku zakończono budowę Bazyliki Matki Boski Pompejańskiej na gruzach starożytnego miasta Pompeje.
Jak odmawiać nowennę pompejańską?
Nowenna pompejańska, trwająca aż 54 dni, jest pięciokrotnie dłuższa od zwykłej, dziewięciodniowej nowenny. Poświęcenie, jakiego wymaga od odmawiającego, jest jednak we wspaniały sposób wynagradzane przez Boga za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, która obiecała, że za sprawą tej szczególnej nowenny uzyska się wszelkie łaski, o które się prosi.
Dlatego bardzo ważne jest, aby odpowiednio dobrać i sformułować intencję modlitewną; nowennę odmawia się tylko w jednej intencji! Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby w ciągu swojego życia odmówić dowolną liczbę nowenn.
Każdego dnia należy odmówić 15 tajemnic różańca, czyli 15 tzw. „dziesiątek”. Przez pierwsze 27 dni modlimy się w intencji błagalnej. Po odmówieniu całego różańca, na końcu modlimy się następującymi słowami:
Pomnij o miłosierna Panno Różańcowa z Pompejów, jako nigdy jeszcze nie słyszano, aby ktokolwiek z czcicieli Twoich, z Różańcem Twoim, pomocy Twojej wzywający, miał być przez Ciebie opuszczony. Ach, nie gardź prośbą moją, o Matko Słowa Przedwiecznego, ale przez święty Twój różaniec i przez upodobanie, jakie okazujesz dla Twojej świątyni w Pompejach wysłuchaj mnie dobrotliwie. Amen.
Kolejne 27 dni to modlitwa dziękczynna. Wówczas na końcu odmawiamy następującą modlitwę:
Cóż Ci dać mogę, o Królowo pełna miłości? Moje całe życie poświęcam Tobie. Ile mi sił starczy, będę rozszerzać cześć Twoją, o Dziewico Różańca Świętego z Pompejów, bo gdy Twojej pomocy wezwałem, nawiedziła mnie łaska Boża. Wszędzie będę opowiadać o miłosierdziu, które mi wyświadczyłaś. O ile zdołam będę rozszerzać nabożeństwo do Różańca Świętego, wszystkim głosić będę, jak dobrotliwie obeszłaś się ze mną, aby i niegodni, tak jak i ja, grzesznicy, z zaufaniem do Ciebie się udawali. O, gdyby cały świat wiedział jak jesteś dobra, jaką masz litość nad cierpiącymi, wszystkie stworzenia uciekałyby się do Ciebie. Amen.